เล่าสู่กันฟัง วันเสาร์ที่ผ่านมาขายของดีมากๆ เลยค่ะ แต่ไม่รู้ทำไม เห็นคนอื่นบ่นว่าขายไม่ได้ ขายไม่ดี สินค้าที่เราขายก็เป็นเสื้อแฟชั่นทั่วไป แต่ที่ไม่เหมือนใครก็คือคนขาย น่ารักมากๆแหละค่ะ ฮ่าฮ่า ขำตัวเอง เหมือนเดิมของทุกวันเราคู่ สวีสก็เดินทางออกจากร้านประมาณ บ่าย 3 โมงพอถึงก็ตั้งร้านเหมือนเดิมแปะ เราไม่ได้ตั้งหรอกเพราะสามี ไม่ให้จับเลย นั่งดูเฉยๆรอขายค่ะ วันนี้ใส่ส้นสูงมาขายด้วย ปกติจะใส่รองเท้าแตะธรรมดา พอตั้งร้านเส็จลูกค้าก็เริ่มเดินแล้วค่ะ ก็หาอะไรทานไปด้วย ขายไปด้วย พอลูกค้าเริ่มเข้าร้าน เราก็ขายได้ 3500 บาทเกิดปวดขา เจ็บเท้าจนทนไม่ได้เลย ให้สามีไปขายต่อ เราไปนั่งเล่น กับลูกแทน ก็ปล่อยสามี โชว์เดี๋ยวเลยค่ะวันนี้สามีขายคนเดียวยาวๆ เราก็พาลูกเดินเที่ยว เดินช็อปปิ้งเรื่อยๆ นานๆจะแวะมาดูร้าน แวะมาทีไรสามีก็ยุ่งอยู่กับลูกค้า จนไม่มีเวลานั่งพักเลย แต่เราก็ไม่ได้เข้าไปช่วย เพราะสามีเก่งอยู่แล้ว ชม ซะหน่อย ตลาดที่นี้ใหญ่มากๆ หากคุณอยากจะเดินให้ทั่วๆละก็ ต้องใช้เวลาอย่างๆน้อยๆ เป็นชั่วโมง เดินแบบรีบๆนะ ถ้าเดินเล่นๆดูโน้นดูนี้ ก็คงเดินดูไม่หมดหรอกค่ะ สักพักก็ใกล้เวลาจะเก็บร้านแล้ว เราก็เดินไปคุยกับเพื่อน พ่อค้าแม่ค้าหลายคนบ่นขายไม่ได้ขายไม่ดี เห็นแต่ร้านเรานั้นแหละที่ขายดี ก็ยังงงเหมือนกันค่ะ ว่าทำไมร้านเราถึงขายดีทั้งๆที่ก็ขายกันทุกวัน วันนี้เป็นวันของเราสินะ สามีเราเก่งมากๆ คิดในใจไม่เสียแรงที่เลี้ยงไว้ ฮ่าฮ่าๆ พอลูกค้าเริ่มบางตาสามีก็หิวกระเป๋าตังมาให้เราดีมากๆเลย แล้วก็เดินไปเก็บร้าน สามีจะเก็บไปคุยเล่นกับเพื่อนข้างร้านไป สนุกสนานตามประสาหนุ่มๆ ไม่ถึง 10 นาทีก็เตรียมตัวกลับบ้าน ก่อนที่เราจะถึงบ้านก็แวะทานข้าวกันก่อน หลังจากทานข้าวเส็จก็กลับถึงบ้านซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตลาดนัดเลยห่างกัน ไม่ถึง 5 กม. เราก็เอาเงินขึ้นมานับเลยค่ะหน้าที่ประจำ
วันนี้ขายดีจริงๆได้ยอด 15000 กว่าบาท นับว่าเป็นรายได้ที่ดีเลยสำหรับยุคเศรษฐกิจย่ำแย่เช่นนี้ค่ะ ก็แค่เราสู่กันฟังนะค่ะ หากเรียงความหรือการเขียบบทความไม่ได้เรื่องต้องขออภัยเพื่อนๆ จริงค่ะ เพราะเราเองก็รีบเขียน เพราะต้องทำอะไรหลายๆอย่างมากค่ะวันๆหนึ่ง และทุกๆเช้าก็เปิดร้านที่ตลาดอีกเลยรีบๆเขียนไปหน่อย แต่ก็อยากจะเขียนมาเล่าให้เพื่อนๆที่กำลังมองหาหนทาง บางทีเราอาจเป็นแสงนำทางให้กับเขาก็ได้ จริงไหมค่ะ ขอให้ทุกท่านประสบแต่ความสำเร็จค่ะ
